De milieu-impact van huisdieren en huisdiervoeding

Huisdieren hebben, net als mensen, een ecologische voetafdruk. De huisdiervoedingsindustrie zet zich in om een evenwicht te bewaren tussen de behoeften van mensen en hun huisdieren enerzijds, en de noodzaak om het milieu te beschermen voor toekomstige generaties anderzijds.

In huisdiervoeding wordt veel gebruikgemaakt van reststromen en bijproducten uit de humane voedingsindustrie. Zo wordt verspilling van waardevolle voedingsmiddelen voorkomen en wordt tegelijkertijd de agrarische sector ondersteund. Fabrikanten zijn experts in het omzetten van deze bijproducten in hoogwaardige, voedzame producten voor huisdieren, waarmee een belangrijke bijdrage wordt geleverd aan de circulaire economie.

Door het verwerken van (veelal dierlijke) producten die mensen niet consumeren, wordt de ecologische voetafdruk van huisdiervoeding aanzienlijk beperkt. Wordt bij het berekenen van de milieu-impact geen rekening gehouden met het gebruik van deze bijproducten, dan leidt dit tot een onjuiste en vaak te hoge inschatting. Dit heeft te maken met het zogenaamde massa-allocatieprincipe. Daarbij wordt de volledige milieubelasting van een product toegewezen aan alle onderdelen ervan, ook als het gaat om bijproducten die anders als restafval zouden zijn behandeld. Daardoor lijkt de impact van huisdiervoeding groter dan deze in werkelijkheid is.

Om de CO₂-voetafdruk van huisdiervoeding op een juiste en uniforme manier vast te stellen, zijn samen met de Europese Commissie de Product Environmental Footprint Category Rules (PEFCR) voor petfood ontwikkeld. Lees meer over PEFCR.

Naast het benutten van bijproducten werken fabrikanten op veel meer manieren aan het verminderen van hun milieu-impact, bijvoorbeeld door de inzet van alternatieve eiwitten, gebruik van lokale grondstoffen en bijproducten, recycling van energie en water, energie reducerende processen, en innovatieve, recyclebare verpakkingen. Bij de fabrikant kan worden nagevraagd welke individuele stappen zij ondernemen. Voor alle fabrikanten geldt dat het welzijn van het huisdier en daarmee het produceren van goede en gezonde voeding centraal staat.

De huisdiervoedingsindustrie zet zich in om de ecologische voetafdruk van huisdiervoeding te verkleinen door het gebruik van restproducten, duurzame inkoop, innovatie en onderzoek. We nodigen huisdiereigenaren uit om samen het gesprek aan te gaan over voedingskeuzes voor hun huisdieren en stil te staan bij hun ecologische impact, zonder het welzijn en de voedingsbehoeften van hun trouwe viervoeters uit het oog te verliezen.

Huisdiereigenaren voeren hun dieren bij voorkeur met respect voor het milieu. Duurzame grondstoffen, een milieuvriendelijke productiewijze en recyclebaar verpakkingsmateriaal spelen daarbij een belangrijke rol bij het veiligstellen van een blijvend duurzame diervoederindustrie.

Als diervoederindustrie dragen wij collectieve verantwoordelijkheid bij het bewaren van de balans tussen de behoeften van mens en dier en de noodzaak om het milieu te beschermen. We passen technologische innovaties toe om uitputting van natuurlijke hulpbronnen te voorkomen, zonder concessies te doen aan veiligheid en kwaliteit.

We stimuleren efficiënt energiegebruik in de productie van grondstoffen, voeding, verpakking en transport. Door het gebruik van bijproducten uit de humane voedselketen wordt verspilling voorkomen en druk op voedselbronnen verlaagd.

De uitdagingen op milieugebied nemen toe. De Europese regelgeving rond plastic, de vraag naar alternatieve eiwitbronnen, waterschaarste en milieukeurmerken stellen de sector voor nieuwe vragen.
NVG participeert actief in de werkgroep Milieu en Duurzaamheid van FEDIAF, waar we gezamenlijk werken aan innovatieve oplossingen.

Er is een officieel erkende methode ontwikkeld om de impact van diervoederproducten te meten: de Product Environmental Footprint Category Rules (PEFCR) voor petfood.
Deze methode, onderdeel van het initiatief ‘Bouwen aan de interne markt voor groene producten’ van de Europese Commissie, biedt een gestandaardiseerde aanpak om milieu-informatie transparant en eenduidig te communiceren.

De PEFCR voor diervoeding omvat de volledige levenscyclus van een product (‘wieg tot graf’), inclusief:

• Inkoop ingrediënten

• Productie en verpakking

• Distributie

• Gebruik

• Afvalfase (end-of-life verpakkingen)

De methode geeft ook duidelijke regels over het gebruik van primaire en secundaire data en hoe milieu-effecten worden toegewezen.

Meer informatie over begrippen als primaire en secundaire data, toewijzingsregels en effectcategorieën vind je in onze begrippenlijst onderaan deze pagina.

• Het efficiënt gebruik van natuurlijke hulpbronnen bij de productie van veilige, smakelijke en voedzame diervoeding.

• Het verantwoord ontwerpen, toepassen en onderhouden van productiefaciliteiten om impact op de omgeving te minimaliseren (minder uitstoot, minder geur, betere uitstraling).

• Het ontwikkelen en inzetten van duurzaam verpakkingsmateriaal.

• Het terugdringen, hergebruiken en recyclen van afvalstromen.

• Heldere en eerlijke milieu-etikettering zonder misleidende claims.

• ‘Wieg-tot-graf’ systeemgrens: omvat alle stadia van de winning van ruwe grondstoffen tot verwerking, distributie, opslag, gebruik en verwijdering of recycling.
• Primaire data: bedrijfsspecifieke of supply chain-specifieke gegevens die kunnen worden verkregen via meterstanden, inkoopfacturen, NUTS-facturen, technische modellen, rechtstreekse controles, materiaal-/productbalansen, stoichiometrie of andere methodes voor het verzamelen van gegevens van specifieke processen binnen de waardeketen van het bedrijf dat de PEFCR toepast.   
• Secundaire data: Data die niet direct wordt verzameld, gemeten of geschat door het bedrijf, maar afkomstig is vanuit een externe life-cycle inventory (LCI) database of andere bronnen. Voorbeelden hiervan zijn cijfers van industriegemiddelden (bijvoorbeeld gepubliceerde productiegegevens, overheidsstatistieken of afkomstig van brancheorganisaties), literatuurstudies, technische studies en patenten. Ook kan deze informatie gebaseerd zijn op financiële gegevens, informatie bevatten die afkomstig is van andere partijen en andere algemene informatie bevatten.
• Effectcategorie: vertegenwoordigt omgevings-gerelateerde aandachtspunten bij de te bekijken producten of het te analyseren productsysteem waaraan LCI-resultaten kunnen worden toegewezen.
• Toewijzingsregels: Toewijzing is een verdeling van de milieu-invloeden op basis van de kosten/het gewicht van producten. Voor vlees en dierlijke bijproducten hebben de Europese autoriteiten bepaald dat de economische toewijzing de meest logische is bij het bepalen van de milieu-impact van vlees en bijproducten afkomstig van voedselproducerende diersoorten (bijvoorbeeld koeien).

De afbeelding hieronder laat alle effectcategorieën zien van de PEF-methode voor het berekenen van de ecologische voetafdruk van diervoederproducten.