Ronald Corbee | Geniet, maar eet met mate!

Tijdens de vakantie loop ik met mijn honden door het park. Ik word aangesproken door een mevrouw met 2 zwarte Labradors of mijn honden ziek zijn, en zo nee, dat ik mijn honden wel eens wat meer te eten mag geven. Ik frons mijn wenkbrauwen en geef aan dat mijn honden in een prima conditie zijn en dat ik ze graag zo wil houden. Verbouwereerd blijft de dame, met haar 2 in mijn ogen veel te dikke Labradors, achter.

Hieruit blijkt maar weer eens dat ons normaal beeld verschoven is van een huisdier met een gezond gewicht naar een huisdier met overgewicht. Ditzelfde fenomeen zien we helaas ook bij de mens. Het is ontstaan door de obesogene samenleving in de westerse wereld. Steeds meer lichamelijke arbeid is ons uit handen genomen door machines. Ook zitten we nu liever achter de telefoon of tablet in plaats van dat we de natuur opzoeken en lange wandelingen gaan maken. En het lekkere eten is gemakkelijk verkrijgbaar. Honden en katten worden door ons onderdeel gemaakt van de obesitas epidemie, omdat wij onze honden en katten ook luxe en lekker eten gunnen. Waren het eerst vooral de restjes van ons eigen eten, tegenwoordig zijn er voeders op de markt die lijken op culinaire hoogstandjes. Daarnaast zijn er zeer veel snacks voor honden en katten op de markt die erg lijken op onze eigen “high-pleasure foods” (honden friet, honden bier, chips voor katten en een ijssalon waar ook voor de honden ijsjes worden geserveerd).

Onze huisdieren (en ook de mens) is evolutionair slecht aangepast aan overdaad, immers gedurende de evolutie hebben we te maken gehad met schaarste en werkte het juist belonend om suikerrijk, energierijk voedsel te bemachtigen. Helaas keren deze beschermingsmechanismen tegen sterfte door ondervoeding zich nu tegen ons. De obesitas epidemie breidt zich verder uit over de wereld, totdat er weer schaarste zal ontstaan. Tegen die tijd hebben mensen en dieren met neiging tot overgewicht weer een evolutionair voordeel, maar tot die tijd zullen we deze epidemie te lijf moeten gaan. Iedereen weet hoe het moet namelijk minder eten en meer bewegen, echter hebben wij maar zelden succes.

Toen ik op een congres luisterde naar een Amerikaanse kinderarts besefte ik dat obesitas uiteindelijk het beste te bestempelen is als een eetverslaving. Door obesitas aan te pakken als een verslaving zouden wij wellicht meer succes kunnen boeken. Inmiddels is al veel bekend over de aanpak van andere verslavingen en daar zouden wij gebruik van moeten maken. Verder is preventie dé sleutel tot succes. We moeten de verleidingen weerstaan of, liever nog, vermijden.

Ditzelfde geldt voor onze huisdieren. Uit een langlopende studie bij honden (Labradors) is gebleken dat honden die beperkt gevoerd worden gemiddeld 2 jaar langer leven en veel gezonder leven (met minder artrose) dan honden die onbeperkt worden gevoerd. Ook is het in het kader van duurzaamheid beter om met zo min mogelijk genoegen te nemen. Zorg er dus voor dat u en uw huisdier snacks weer gaan zien als iets bijzonders en niet iets waar wij “recht” op hebben. Geniet, maar eet met mate!

Ronald Jan Corbee, DVM, PhD, Dipl. ECVCN, 
Nederlands specialist Veterinaire Diervoeding, European specialist in Veterinary and Comparative Nutrition, Utrecht University Faculty of Veterinary Medicine